موضوع بهره‌برداری از شبکه‌های آبرسانی یک بحث نسبتاً پیچیده می‌باشد
که اغلب بدون مطالعه و تنها براساس تجربیات گذشته و قضاوت مهندسی انجام می‌شود. مناسب‌تر آن است که مدل بهینه‌سازی برنامه زمان‌بندی
پمپ‌ها در یک سیستم آبرسانی در زمان طراحی شبکه مد نظر قرار گیرد.
با این‌حال، پس از طراحی و برای شبکه‌های در دست بهره‌برداری نیز
این موضوع خارج از دستور کار نیست و می‌توان با انجام یک بهینه‌سازی چند هدفه (Multiobjective) به الگویی جهت کاهش مصرف
انرژی و هزینه های بهره‌برداری دست یافت. جهت رسیدن به اهداف فوق در این مطالعه یک مدل شبیه سازی- بهینه سازی توسعه داده شد.
مدل نهایی هیدرولیک شبکه در قالب یک مسئله بهینه سازی تعریف شد و برای حل آن یک الگوریتم بهینه سازی چند هدفه
نامغلوب بر پایه الگوریتم های ژنتیک (NSGA-II) و به صورت سازگار شونده
(Self-Adaptive) توسعه داده شد. این الگوریتم قادر است ضمن کمینه سازی
توابع هدف شامل هزینه انرژی (شارژ مصرف انرژی و شارژ تقاضا) و هزینه تعمیر و نگهداری (تعداد دفعات سوییچ کردن پمپ ها)، قیود مسئله شامل
میزان تعدی مقادیر فشار از حدود مجاز، حداقل و حداکثر سطح آب مخازن
و تعادل بین عرضه و تقاضا را نیز به تدریج تأمین نماید. متغیرهای
تصمیم گیری در این مدل شامل مدت زمان خاموشی و روشنی کلیه
پمپ های شبکه (3 پمپ) در طول دوره برنامه (24 ساعت) می باشند. فرآیند
شبیه سازی و بهینه سازی تا جایی پیش می رود که مجموعه ای از
پاسخ های بهینه (جبهه پارتو) با رعایت کلیه قیود حاصل شود.